„Wracając do Krakowa cz. II (O magii miejsc)"

Dr Jacek Kurek –  historyk. Od 2016 r. kustosz w Muzeum w Chorzowie, wcześniej asystent (1990‒1999), adiunkt (1999‒2012) i starszy wykładowca (2012‒2016) w Zakładzie Historii Nowożytnej, (od 2001 r.)  w Zakładzie Historii Nowożytnej XIX wieku Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz na filologii polskiej, filologii angielskiej, a także kulturoznawstwie tegoż Uniwersytetu, jak również na Politechnice Śląskiej w Gliwicach (2017‒2018).

Interesuje się kulturą i dziejami Śląska, Polski, Europy, historią obyczajowości, religii, idei, zagadnieniami związanymi z estetyką i sztuką wieków od XIX do XXI. Jest autorem lub współautorem kilkunastu książek i przeszło 250 artykułów naukowych; redaktorem lub współredaktorem kilkunastu tomów prac zbiorowych, a od roku 2013 ‒ redaktorem naukowym „Zeszytów Chorzowskich". Inicjator i koordynator wielotomowej monografii Chorzowa (pierwszy tom ukazał się w roku 2017, drugi ‒ w roku 2018, następne są w fazie opracowywania).

Kulturoznawca. Jego zainteresowania badawcze dotyczą kwestii kulturowych – od historii kultury i dziejów Polski w XIX wieku, przez kulturę i dzieje Śląska, po kulturę Dalekiego Wschodu. Znawca filmu ‒ ze szczególnym  upodobaniem do horroru (w ramach poznawania elementów nowej kultury) ‒ oraz muzyki rockowej, zwłaszcza rocka symfonicznego. Bierze udział w licznych konferencjach naukowych o zasięgu regionalnym (np. „Muzyka w Chorzowie"), krajowym (m.in. „Unisono w wielogłosie", „Niemen Non Stop") i międzynarodowym (np.: „Religion and Spiritality in Society" na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley). Od 1995 roku organizuje i współorganizuje w Chorzowie sesje naukowe z dziejów i kultury tego miasta, które z czasem przerodziły się w cykl interdyscyplinarnych konferencji naukowych „Medium Mundi" (2005‒2016) – dał on również początek serii wydawniczej ukazującej się pod takim tytułem; od roku 2018 cykl spotkań nosi nazwę „Musica Mundi".

Wykładowca i pedagog. Zwolennik interdyscyplinarnego podejścia do nauki. Swoje zajęcia prowadzi autorską metodą nauczania przez zachwyt, łącząc naukę i sztukę. Metodę opisał między innymi w książce, której jest pomysłodawcą, współautorem i współredaktorem: Dzieje zachwytu, czyli rzecz o szkole (Chorzów 2000). Realizuje cykle cieszących się niezwykłą popularnością  wykładów: w Muzeum w Chorzowie: „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Myśli o Europie łacińskiej w czasach nowożytnych i najnowszych", „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy? Myśli o Europie", „Tajemnica i poznanie", „Granice historii ‒ historia bez granic", „Dziewięć słów o kulturze", „Miejsca i ludzie" (2004‒2016); w Bibliotece Miejskiej w Rybniku: „Dialogi mistrzów", „Wyobraźnia i  poznanie – uwagi o kulturze i  malarstwie polskim XIX i XX wieku", „Tajemnica i poznanie – uwagi o kulturze i wyobraźni" (od 2012); w Tarnogórskim Centrum Kultury „Podróże ze sztuką" (od 2016) oraz w Muzeum w Tarnowskich Górach „Muzea świata" (od 2017). Aktualnie w ramach działalności dydaktycznej prowadzi projekt „Caravaggio" dla młodzieży Liceum Plastycznego w Katowicach.

Animator kultury. Współtwórca „Gruby Bluesa" w Chorzowie. Współorganizator Izby Pamięci bł. Ks. Józefa Czempiela przy parafii NMP w Chorzowie Batorym. Współzałożyciel Centrum Afirmacji Życia przy chorzowskim Hospicjum. Autor audycji muzycznej „Noc nie bez końca" emitowanej na falach Radia eM. Autor lub współautor wystaw w Muzeum w Chorzowie: Machabeusze. Bł. ks. Józef Czempiel wśród chorzowskich towarzyszy (2012/2013), „Życzeniem moim było pracować dla Niego" 100. rocznica urodzin ks. Jana Machy (2014), Śląsk na winylu (2016), „Truskawkowe Pola na zawsze..." (2017), Nie tylko wspomnienia. Chorzów w obiektywie Czesława Polańskiego (2018), Z tradycji muzycznych Wielkich Hajduk (Chorzowa Batorego) – wystawa z okazji 80-lecia Chorzowa Batorego (2019); w Muzeum Historii Katowic: Muzyka dopowiedziana Światłem (2018) oraz w Parafii św. Barbary w Chorzowie: wystawa towarzysząca obchodom 165 lat erygowania parafii (2017). Inicjator lub współtwórca licznych wydarzeń kulturalnych, między innymi Vinyl Festiwalu, Chorzowskiego Festiwalu Nauki, Nocy muzeów czy Industriady.

W latach 2013‒2019 prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Uniwersytetu Śląskiego; obecnie prezes Górnośląskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk im. W. Roździeńskiego oraz członek Rady Programowej Fundacji Sztuki Współczesnej PALETA, członek Zarządu Stowarzyszenia Rodzin i Przyjaciół bł. ks. Józefa Czempiela, prezes honorowy Stowarzyszenia Humanistycznego „Europa, Śląsk, Świat Najmniejszy".

Eseista i poeta. Założyciel i redaktor naczelny miesięcznika społeczno-kulturalnego „Hajduczanin", redaktor kwartalnika „Twój Blues", współpracownik wielu czasopism, jak: „Śpiewak Śląski", „Śląsk", „Lizard", „Życie Muzyczne" „Apostolstwo Chorych", „Gazeta Uniwersytecka",  „Sound & Vision", „Chorzów Miasto Kultury". Był współinicjatorem serii „Biblioteka Chorzowska". Wydał między innymi książkę W najwspanialszej chwili naszego życia. Myśli o Śląsku. (Chorzów 2003) oraz tomik poezji Budzenie firanek (Chorzów 2000). Ponadto: Światło jest najważniejsze. Piotr Naliwajko i jego obrazy (Chorzów 2008), Rock i romantyzm. Notatki o muzyce i wyobraźni (Sosnowiec 2011), Rock i tożsamość. Notatki o muzyce i wartościach (Sosnowiec 2014), Dźwięki światłem opowiadane. Muzyczność malarstwa Marii Wollenberg-Kluzy (Warszawa 2018), Widok z okna (Kraków 2019).

Laureat wielu nagród i wyróżnień, wśród nich Nagrody Prezydenta Miasta Chorzowa w dziedzinie Kultury (2001), Złotej Odznaki Honorowej Polskiego Związku Chórów i Orkiestr Oddział w Katowicach (2006), Nagrody Rektora UŚ za osiągnięcia dydaktyczne (2007) oraz wyróżnienia podczas Konkursu o Nagrodę i Medal Zygmunta Glogera (2016). Dwukrotnie (2001, 2004) nominowany do tytułu Chorzowianina Roku oraz tytułu Człowiek Roku Miasta Rybnik (2015). W 2019 r. otrzymał odznakę Zasłużony dla Kultury Polskiej.