Teatralne Warsztaty Mistrzowskie

Nie każdy ma możliwość podjęcia studiów aktorskich bądź reżyserskich. Jednym nie pozwala na to czas, bo aktywnym zawodowo ciężko znaleźć wolny czas nawet w weekend. Innym brak funduszy, bo kilkuletnie studia to całkiem spory wydatek. Z myślą o takich przeszkodach powstały Warsztaty Mistrzowskie, które mają na celu kondensację jak największej ilości wiedzy praktycznej w jak najmniejszym przedziale czasu. Przeznaczone są dla pedagogów, nauczycieli i instruktorów, którzy prowadzą własne teatry, koła zainteresowań, grupy teatralne lub uciekają się do teatralizacji prowadzonych przez siebie zajęć, ale również dla wszelkiej maści pasjonatów, którzy po prostu żyją teatrem. Oprócz poszerzania wiedzy, kompetencji i umiejętności dają uczestnikom konkretne narzędzia do dalszej pracy ze swoimi grupami.

Warsztaty poprowadzi dr hab. Ewelina Ciszewska. Aktorka, mim, lalkarka, współzałożycielka TEATRU SZTUK. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2006 r. ukończyła Wydział Lalkarski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, w maju 2009 r. uzyskała tytuł doktora, a we wrześniu 2014 r. habilitację. Od 2006 r. związana z Uczelnią, w której prowadzi przedmiot "plastyka ruchu scenicznego" na obu wydziałach /aktorski i lalkarski/. Prowadzi warsztaty pantomimy i ekspresji ruchowej w kraju i za granicą. Od kilku lat zajmuje się sztuką performance. Jako reżyserka zadebiutowała w maju 2004 r, we Wrocławiu spektaklem "Love story czyli defekt miłości". W marcu 2011 r. wyreżyserowała "Pinokia" w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu, a rok później monodram "maria s." Swoje umiejętności  i myślenie o ciele wykorzystuje podczas pracy nad choreografią do spektakli dramatycznych, muzycznych i lalkowych. Współpracowała m.in. z lubelskim Andersenem, kieleckim Kubusiem, szczecińską Pleciugą, warszawskim Bajem i Bajem Pomorskim, katowickim Ateneum i Banialuką w Bielsku - Białej.

Celem warsztatów jest uruchomienie procesu myślenia poprzez ciało. Ciało jest niewyobrażalnie wielką kopalnią wiedzy o człowieku. Czerpanie z tego bogactwa daje możliwość nieograniczonego kreowania języka teatralnego. Świadomość, z jaką informacją wchodzimy na scenę ma ogromne znaczenie i stanowi bazę do budowania postaci scenicznej. Poza ćwiczeniami uplastyczniającymi ciało, ważną rolę odegrają tu zagadnienia, m.in.